Download REAL FILHARMONÍA DE GALICIA - COMPOSTELA

Document related concepts

Witold Rowicki wikipedia , lookup

Vladímir Áshkenazi wikipedia , lookup

Serguéi Kusevitski wikipedia , lookup

La tempestad (Sibelius) wikipedia , lookup

Transcript
25 ANIVERSARIO
TEMPORADA
2014/2015
CONCERTO
25 ANIVERSARIO
REAL FILHARMONÍA
DE GALICIA
Paul Daniel / director
Nicholas Angelich / piano
CONVERS@NDO
Paul Daniel director
Sala Mozart / 20.15 h
venres 17 | 10 | 2014 21.00 h
I
WITOLD LUTOSLAWSKI (1913-1994)
Chain I
FRÉDÉRIC CHOPIN (1810-1849)
Concerto para piano nº 1 en Mi menor, op. 11
Allegro maestoso
Romance - Larghetto
Rondo - Vivace
Nicholas Angelich / piano
II
JEAN SIBELIUS (1865-1957)
Sinfonía nº 3 en Do maior, op. 52
Allegro moderato
Andantino con moto, quasi allegretto
Allegro
Duración aproximada do concerto: 1 hora e 35 minutos
Pregámoslle ao público que non faga fotografías e que
desconecte os teléfonos móbiles, reloxos, etc.
REAL FILHARMONÍA
DE GALICIA
Cincuenta músicos de diferentes nacionalidades aportan cada temporada
a súa experiencia, formación, tradición
musical, esforzo e ilusión para ofrecer
ao público propostas sorprendentes.
Coa orquestra colaboran de maneira
habitual directores e solistas de recoñecido prestixio nacional e internacional,
apostando por figuras consagradas e
tamén por novos músicos que brillan no
panorama musical. O seu director titular
e artístico é o mestre Paul Daniel, Maximino Zumalave é o seu director asociado
e Christoph König o principal director
convidado. Xestionada polo Consorcio
de Santiago, nace en 1996 promovida
pola Xunta de Galicia e ten a súa sede
permanente no Auditorio de Galicia.
>>VIOLÍNS I
HELENA SENGELOW
ELINE VIKSNE
JAMES DAHLGREN
ENRIQUE ROCA
(concertino)
KIYOKO OHASHI
ADRIANA WINKLER
ÂNGELA NETO (R)
(axuda de concertino)
ANCA SMEU **
>>VIOLAS
ANNA ALEXANDROVA
TILMANN KIRCHER *
ILYA FISHER
NATALIA MADISON **
CLAUDIO GURIDI
IONELA CIOBOTARU
DANIEL KORDUBAYLO
OXANA BAKULINA
YULIA PETRUSHEVSKAYA TIMUR SADYKOV
ILDIKÓ OLTAI
ANNE SCHLOSSMACHER
VICTORIA JUROV
>>VIOLONCELLOS
MICHAL RYCZEL
PLAMEN VELEV *
>>VIOLÍNS II
BARBARA SWITALSKA **
GRIGORI NEDOBORA *
AILSA LEWIN
NIKOLAY VELIKOV **
THOMAS PIEL
SAMIRA AJKIC
CARLOS GARCÍA
IRINA GRUIA
MILLÁN ABELEDO
* principal
** coprincipal
*** alumno EAEM
(R) reforzo
Cincuenta músicos de diferentes nacionalidades aportan cada temporada su
experiencia, formación, tradición musical, esfuerzo e ilusión para ofrecer al público propuestas sorprendentes. Con la
orquesta colaboran de manera habitual
directores y solistas de reconocido prestigio nacional e internacional, apostando por figuras consagradas y también
por nuevos músicos que brillan en el
panorama musical. Su director titular y
artístico es el maestro Paul Daniel, Maximino Zumalave es su director asociado
y Christoph König el principal director
invitado. Gestionada por el Consorcio
de Santiago, nace en 1996 promovida
por la Xunta de Galicia y tiene su sede
permanente en el Auditorio de Galicia.
>>CONTRABAIXOS
CARLOS MÉNDEZ *
ALFONSO MORÁN **
ORIOL XICART
>>FRAUTAS
LAURENT BLAITEAU *
LUIS SOTO **
VIRGINIA SUÁREZ ***
>>ÓBOES
CHRISTINA DOMINIK *
ESTHER VIÚDEZ **
MARTA VARELA ***
>>CLARINETES
BEATRIZ LÓPEZ *
VICENTE LÓPEZ **
>>FAGOTES
JUAN CARLOS OTERO *
MANUEL VEIGA **
>>TROMPAS
JORDI ORTEGA *
ALFREDO VARELA *
MILLÁN MOLINA (R)
DAVID SEBASTIÁN ***
>>TROMPETAS
JAVIER SIMÓ *
RAMÓN LLÁTSER **
>>TIMBAL / PERCUSIÓN
JOSÉ VICENTE FAUS *
>>TROMBÓN
ESTÉBAN MÉNDEZ (R)
IAGO RÍOS (R)
TINO NÚÑEZ (R)
>>CLAVE
SIMONA KANTCHEVA (R)
facebook.com/realfilharmoniadegalicia
PAUL DANIEL DIRECTOR
É o director titular e artístico da RFG e
tamén se encarga da dirección musical da Orquestra Nacional de Burdeos.
Dende hai máis de tres anos, é o principal director e conselleiro artístico da
West Australian Symphony Orchestra
de Perth e foi director musical da
English National Opera e das óperas
Factory e North. Foi director invitado das máis destacadas orquestras do
mundo e, mentres estivo á fronte da
English Northern Philharmonia, levou
á orquestra a participar en moitos festivais. A súa gravación da Sinfonía núm.
3 de Elgar/Payne, coa Bournemouth
Symphony Orchestra, foi un dos discos de música clásica máis vendidos
do 2000. Entre os seus compromisos
operísticos inclúense Lucrecia Borgia e
As vodas de Fígaro para a English National Opera e un dobre cartel con L’Enfant
et les Sortilleges e Der Zwerg para a Ópera Nacional de París. Dos premios que
ten recibido destaca un Olivier pola súa
aportación á ópera e un Gramophone
pola súa serie sobre música inglesa
gravada co selo Naxos. Nos New Year’s
Honours de 2000 foi condecorado coa
Cruz do Imperio Británico.
Es director titular y artístico de la RFG y
también se encarga de la dirección musical de la Orquesta Nacional de Burdeos.
Desde hace más de tres años, es el principal director y consejero artístico de la
West Australian Symphony Orchestra
de Perth y ha sido director musical de la
English National Opera y de las óperas
Factory y North. Fue director invitado
de las más destacadas orquestas del
mundo y, mientras estuvo al frente de la
English Northern Philharmonia, llevó a
la orquesta a participar en muchos festivales. Su grabación de la Sinfonía núm.3
de Elgar/Payne, con la Bournemouth
Symphony Orchestra, fue uno de los
discos de música clásica más vendidos
del 2000. Entre sus compromisos operísticos se incluyen Lucrecia Borgia y Las
bodas de Fígaro para la English National
Opera y un doble cartel con L’Enfant et
les Sortilleges y Der Zwerg para la Ópera
Nacional de París. De los premios que
ha recibido destaca un Olivier por su
aportación a la ópera y un Gramophone
por su serie sobre música inglesa grabada con el sello Naxos. En los New Year’s
Honours de 2000 fue condecorado con
la Cruz del Imperio Británico.
NICHOLAS ANGELICH PIANO
Nacido nos Estados Unidos en 1970,
comezou a estudar piano coa súa nai
aos cinco anos. Aos sete ofreceu o seu
primeiro concerto (Mozart K. 467) e aos
trece ingresou no Conservatorio Nacional Superior de Música de París, onde
estudou con Aldo Ciccolini, Yvonne
Loriod, Michel Beroff e Marie-Françoise
Bucquet, e obtivo o Primeiro Premio
de piano e música de cámara. Tamén
traballou con Leon Fleisher, Dmitri
Bashkirov e Maria João Pires. En 1989
obtivo o Segundo Premio do Concurso
Internacional de Piano R. Casadesus de
Cleveland e en 1994 o Primeiro Premio
do Concurso Internacional de Piano
Gina Bachauer. En 2002 recibiu o Premio ao Xove Talento do Festival Internacional de Piano de Ruhr. En 2013 obtivo
o Premio Victoires de la Musique na
categoría de Mellor solista instrumental do ano. En 2003 debutou coa Filharmónica de Nova York e Masur no Lincoln Center. Tamén con Masur, realizou
unha xira por Xapón en abril de 2004
coa Orquestra Nacional de Francia.
Vladimir Jurowski convidouno a abrir
xuntos a temporada 2007/2008 da
Orquestra Nacional de Rusia en Moscú.
Ten actuado con orquestras de Norteamérica, Francia, Suíza, Alemaña, Suecia, Holanda, Reino Unido, España, Rusia, Corea do Sur, Xapón, China… baixo
a dirección dos mestres máis prestixiosos. Gran intérprete do repertorio clásico e romántico, tamén se interesa por
toda a música do século XX.
Nacido en Estados Unidos en 1970, comenzó a estudiar piano con su madre a
los cinco años. A los siete ofreció su primer concierto (Mozart K. 467) y a los trece ingresó en el Conservatorio Nacional
Superior de Música de París, donde estudió con Aldo Ciccolini, Yvonne Loriod,
Michel Beroff y Marie-Françoise Bucquet, y obtuvo el Primer Premio de
piano y música de cámara. También
trabajó con Leon Fleisher, Dmitri
Bashkirov y Maria João Pires. En 1989
obtuvo el Segundo Premio del Concurso
Internacional de Piano R. Casadesus de
Cleveland y en 1994 el Primer Premio del
Concurso Internacional de Piano Gina
Bachauer. En 2002 recibió el Premio al
Joven Talento del Festival Internacional de Piano de Ruhr. En 2013 obtuvo
el Premio Victoires de la Musique en la
categoría de Mejor solista instrumental
del año. En 2003 debutó con la Filarmónica de Nueva York y Kurt Masur en el
Lincoln Center. También con Masur,
realizó una gira por Japón en abril de
2004 con la Orquesta Nacional de Francia. Vladimir Jurowski le invitó a abrir
juntos la temporada 2007/2008 de la
Orquesta Nacional de Rusia en Moscú.
Ha actuado con orquestas de Norteamérica, Francia, Suiza, Alemania, Suecia,
Holanda, Reino Unido, España, Rusia,
Corea del Sur, Japón, China… bajo la dirección de los maestros más prestigiosos. Gran intérprete del repertorio clásico y romántico, también se interesa por
toda la música del siglo XX.
Un compositor do século XX
Un compositor del siglo XX
Witold Lutoslawski estudou en Varsovia, matemáticas e piano na Universidade e violín e composición no
Conservatorio onde un dos seus titores foi Witold Maliszewski, alumno
de Rimsky-Korsakov. Traballou como
pianista e na área de música de Radio
Varsovia e en 1952, comezou a dirixir
as súas propias obras. Foi profesor de
composición nos EUA, Suecia, Dinamarca etc e membro do consello de
administración da Sociedade Internacional de Música e do comité de
programación do vangardista Festival de Outono de Varsovia, creado en
1956. Este ano, os cambios políticos
impulsaron un movemento artístico
independente en Polonia que marcou
a obra do autor quen, tras un inicio folclórico e neoclásico, comezou a crear
segundo as súas ideas, desexos e anhelos por mor da ocupación, os anos de
guerra e, finalmente, a era stalinista.
Desde entón, foi considerado o portavoz da vangarda polaca ademais dun
clásico entre os modernos compositores. Lutoslawski elixiu a palabra Chain
(Cadea) para referir un modelo de
composición que descubriu nos anos
80 e que describe como un traballo
escrito como unha estrutura con dous
partes independentes; no interior de
cada unha delas, as seccións empezan
e terminan en diferentes momentos
e no medio de cada sección comeza
a seguinte e así sucesivamente, simbolizando os elos dunha cadea. Este
principio catenario serve para a construción de gran parte da peza logrando
unha textura que se volve máis complexa ao final pois está integrada por
Witold Lutoslawski estudió en Varsovia, matemáticas y piano en la Universidad y violín y composición en el
Conservatorio donde uno de sus tutores fue Witold Maliszewski, alumno
de Rimsky-Korsakov. Trabajó como
pianista y en el área de música de
Radio Varsovia y en 1952, comenzó a
dirigir sus propias obras. Fue profesor
de composición en USA, Suecia, Dinamarca etc y miembro del consejo
de administración de la Sociedad Internacional de Música y del comité de
programación del vanguardista Festival de Otoño de Varsovia, creado en
1956. Este año, los cambios políticos
impulsaron un movimiento artístico
independiente en Polonia que marcó
la obra del autor quien, tras un inicio
folclórico y neoclásico, comenzó a
crear según sus ideas, deseos y anhelos a causa de la ocupación, los años de
guerra y, finalmente, la era stalinista.
Desde entonces, fue considerado el
portavoz de la vanguardia polaca además de un clásico entre los modernos
compositores. Lutoslawski eligió la
palabra Chain (Cadena) para referir un
modelo de composición que descubrió
en los años 80 y que describe un trabajo escrito como una estructura con
dos partes independientes; en el interior de cada una de ellas, las secciones
empiezan y terminan en diferentes
momentos y en medio de cada sección
comienza la siguiente y así sucesivamente, simbolizando los eslabones de
una cadena. Este principio catenario
sirve para la construcción de gran parte de la pieza logrando una textura que
se vuelve más compleja al final pues
varias partes interpretadas ‘ad libitum’
formando unha rede de liñas melódicas cantabiles.
está integrada por varias partes interpretadas ‘ad libitum’ formando una
red de líneas melódicas cantabiles.
A expresión romántica
de Polonia
La expresión romántica
de Polonia
Para os artistas do século XIX, o piano
era o perfecto medio de expresión dos
sentimentos tan propios do Romanticismo, movemento do que Frédéric
Chopin foi un dos seus máximos representantes. Inspiradas nas fontes
populares, moitas das súas composicións para piano (polonesas, mazurcas, fantasías…) son mostra da súa
fidelidade a Polonia, a pesar do seu
exilio, e están marcadas polos ritmos
e as melodías do seu folclore así como
polo espírito heroico do país. Pero
tendo en conta a diversidade de ideas
musicais de Chopin, en certo xeito cinguidas ao respecto que sentía pola forma establecida do concerto, os temas
das obras para piano e orquestra terán
un carácter múltiple, sen esquecer que
ambos os concertos son obras de mocidade. O Concerto para piano e orquestra núm. 1 en mi menor op. 11 xorde no
verán de 1830 e, aínda que foi escrito
despois do núm. 2 en fa menor, publicouse en primeiro lugar e estreouse
ese mesmo ano en Varsovia con Chopin como solista pouco tempo antes
de que abandonase o seu país. Comeza cun Allegro maestoso no que tras a
interpretación por parte da orquestra
dun enérxico primeiro tema e un lánguido segundo, aparece o solista retomando devanditos temas con maior
brillantez. No segundo tempo, a corda
con sordina abre paso ao piano que
ofrece unha expresiva melodía que se
Para los artistas del siglo XIX, el piano era el perfecto medio de expresión
de los sentimientos tan propios del
Romanticismo, movimiento del que
Frédéric Chopin fue uno de sus máximos representantes. Inspiradas en
las fuentes populares, muchas de sus
composiciones para piano (polonesas, mazurcas, fantasías…) son muestra de su fidelidad a Polonia, a pesar
de su exilio, y están marcadas por los
ritmos y las melodías de su folclore así
como por el espíritu heróico del país.
Pero teniendo en cuenta la diversidad
de ideas musicales de Chopin, en cierto modo ceñidas al respeto que sentía
por la forma establecida del concierto,
los temas de las obras para piano y orquesta tendrán un carácter múltiple,
sin olvidar que ambos conciertos son
obras de juventud. El Concierto para piano y orquesta núm. 1 en mi menor op. 11
surge en verano de 1830 y, aunque fue
escrito después del núm. 2 en fa menor,
se publicó en primer lugar y se estrenó
ese mismo año en Varsovia con Chopin
como solista poco tiempo antes de que
abandonara su país. Comienza con un
Allegro maestoso en el que tras la interpretación por parte de la orquesta de
un enérgico primer tema y un lánguido
segundo, aparece el solista retomando
dichos temas con mayor brillantez. En
el segundo tiempo, la cuerda con sordina abre paso al piano que ofrece una
expresiva melodía que se va repitiendo,
vai repetindo, elaborada cada vez con
máis detalles, e que serve para pechar
de modo romántico este Romance. O
Rondo final, de gran esixencia para o
pianista, evoca unha danza polaca de
ritmo impetuoso sen esquecer o lado
máis melódico do compositor.
elaborada cada vez con más detalles, y
que sirve para cerrar de modo romántico este Romance. El Rondo final, de
gran exigencia para el pianista, evoca
una danza polaca de ritmo impetuoso
sin olvidar el lado más melódico del
compositor.
Sibelius, postromántico
e nacionalista
Sibelius, postromántico
y nacionalista
O finlandés Jean Sibelius foi un defensor apaixonado da súa patria e fillo do
Romanticismo alemán, cuxo linguaxe
estudou en profundidade nas súas estancias en Berlín e Viena. As súas primeiras composicións sinfónicas datan
dos anos en que Finlandia se achaba
baixo dominio ruso e emerxía un ascendente movemento nacionalista no
que se implicaron artistas e intelectuais. Sibelius profundou no folclore e
as lendas do seu país e compuxo varios
poemas sinfónicos inspirados na súa literatura, como Finlandia, co que logrou
un gran éxito que propiciou o inicio da
composición dunha serie de sinfonías.
Finalizada e estreada en 1907, a Sinfonía
núm. 3 en Do maior op. 52, considerada
como a primeira sinfonía absolutamente propia reflicte nos seus primeiros acordes a influencia da citada música popular en mans de violoncellos e
contrabaixos; un movemento en forma
sonata, coa súa exposición, dous temas
ben diferenciados, o seu desenvolvemento e o seu reexposición expostos
con claridade. De aparente simplicidade e modestia, o Andantino presenta
un carácter misterioso e hipnótico que
o afasta doutros movementos lentos
da obra do autor nórdico e respecto
da orquestración, como curiosidade,
El finlandés Jean Sibelius fue un defensor apasionado de su patria e hijo del
Romanticismo alemán, cuyo lenguaje
estudió en profundidad en sus estancias en Berlín y Viena. Sus primeras
composiciones sinfónicas datan de los
años en que Finlandia se hallaba bajo
dominio ruso y emergía un ascendente movimiento nacionalista en el que
se implicaron artistas e intelectuales.
Sibelius profundizó en el folclore y las
leyendas de su país y compuso varios
poemas sinfónicos inspirados en su
literatura, como Finlandia, con el que
logró un gran éxito que propició el
inicio de la composición de una serie
de sinfonías. Finalizada y estrenada
en 1907, la Sinfonía núm. 3 en Do mayor
op. 52, considerada como la primera
sinfonía absolutamente propia refleja
en sus primeros acordes la influencia
de la citada música popular en manos de violoncellos y contrabajos; un
movimiento en forma sonata, con su
exposición, dos temas bien diferenciados, su desarrollo y su reexposición
expuestos con claridad. De aparente
simplicidad y modestia, el Andantino
presenta un carácter misterioso e hipnótico que lo aleja de otros movimientos lentos de la obra del autor nórdico
y respecto a la orquestación, como
prescinde de trompetas e trombóns
dando unha sonoridad máis liviá. Descrito por Sibelius como “a cristalización
do caos”, o último movemento unifica
o tradicional scherzo formado por pequenos motivos indefinidos, co finale
firme e decidido.
curiosidad, prescinde de trompetas y
trombones dando una sonoridad más
liviana. Descrito por Sibelius como “la
cristalización del caos”, el último movimiento unifica el tradicional scherzo
formado por pequeños motivos indefinidos, con el finale firme y decidido.
25 ANIVERSARIO
PRÓXIMOS CONCERTOS
OUTUBRO 2014
Xornadas de Música Contemporánea
30
REAL FILHARMONÍA DE GALICIA
CHRISTOPH KÖNIG / director
21.00 h. Auditorio de Galicia
Obras de Bach, Schoenberg,
Casablancas, Haydn
20.15 H CONVERS@NDO CON
CHRISTOPH KÖNIG
NOVEMBRO 2014
7
REAL FILHARMONÍA DE GALICIA
PAUL DANIEL / director
TEDI PAPAVRAMI / violín
21.00 h. Auditorio de Galicia
Obras de Buide,
Tippett, Sibelius
20.15 H CONVERS@NDO CON
FERNANDO BUIDE
Cineuropa
14
REAL FILHARMONÍA DE GALICIA
PAUL DANIEL / director
21.00 h. Auditorio de Galicia
AUDITORIO DE GALICIA
Avda. do Burgo das Nacións, s/n
15705 Santiago de Compostela
DESPACHO DE BILLETES
Tel.: +34 981 571 026
573 979
OFICINA
Tel.: +34 981 574 153
552 290
Fax: +34 981 574 250
www.compostelacapitalcultural.org
www.auditoriodegalicia.org
www.rfgalicia.org
música e cine / Charles Chaplin
The Gold Rush (A quimera do ouro)
20.15 H CONVERS@NDO CON
ÁNGEL LUIS HUESO
JOSÉ LUIS LOSA