Download documento
Document related concepts
Transcript
LEER ANTES DE EMPEZAR!!!!!!!! El siguiente documento os servirá para repasar la nomenclatura y la formulación. En cuanto a la nomenclatura podéis observar que hay diferentes formas de nombrar a una misma molécula. Nosotros solo estudiaremos la forma “sistemática” y no prestaremos atención ni a la “Stock” ni a la tradicional. Probad a tapar la columna “sistemática” para practicar la nomenclatura y después haced lo mismo con la columna “Fórmulas” para practicar la formulación. HALUROS DE HIDRÓGENO El hidrógeno actúa en estos compuestos con valencia +1 y los no metales con sus respectivas valencias negativas. Los haluros de hidrógeno en disoluciones acuosas dan disoluciones ácidas y reciben el nombre de ácidos hidrácidos. Se nombran añadiendo el sufijo uro al elemento más electronegativo (el no metal). El hidrógeno, por tanto, ahora se escribe a la izquierda. SISTEMÁTICA EN DISOLUCIÓN ACUOSA FORMULA fluoruro de hidrógeno cloruro de hidrógeno bromuro de hidrógeno yoduro de hidrógeno ácido fluorhídrico ácido clorhídrico ácido bromhídrico ácido yodhídrico sulfuro de hidrógeno ácido sulfhídrico H2Se seleniuro de hidrógeno ácido selenhídrico H2Te telurio de hidrógeno ácido telurhídrico H2F2 HCl HBr HI H2S OXIDOS BÁSICOS (METAL) Observemos que los subíndices aparecen intercambiando (las valencias del metal y del oxígeno); si es posible se simplifican. En la primera columna escribiremos la fórmula, en la segunda, la nomenclatura sistemática (primero) y de Stock (después) y en la tercera, la tradicional. El prefijo mono puede omitirse. SISTEMÁTICA/STOCK FORMULA TRADICIONAL BaO (mon)óxido de bario óxido de bario óxido de bario Na2O (mon)óxido de disodio óxido de sodio óxido de sodio Al2O3 trióxido de dialuminio óxido de aluminio CoO CuO óxido de aluminio (mon)óxido de cobalto óxido de cobalto (II) (mon)óxido de cobre óxido de cobre (II) óxido cobaltoso óxido cúprico óxido de dicobre óxido de cobre (I) óxido de hierro óxido de hierro (II) óxido cuproso Fe2O3 trióxido de dihierro óxido de hierro (III) óxido férrico Rb2O óxido de dirrubidio óxido de rubidio óxido de magnesio óxido de magnesio óxido de plomo óxido de plomo (II) óxido de dipotasio óxido de rubidio Cu2O FeO MgO PbO K2O SnO SnO2 óxido de potasio óxido de estaño óxido de estaño (II) dióxido de estaño óxido ferroso óxido de magnesio óxido plumboso óxido de potasio óxido estannoso óxido estánnico MnO óxido de estaño (IV) óxido de manganeso óxido de manganeso (II) óxido manganoso Mn2O3 trióxido de dimanganeso óxido mangánico NO NO2 BeO Au2O3 óxido de manganeso (III) (mon)óxido de nitrógeno óxido de nitrógeno (II) dióxido de nitrógeno óxido de nitrógeno (IV) óxido de berilio óxido de berilio trióxido de dioro óxido nitroso bióxido de nitrógeno óxido de berilio óxido áurico CaO ZnO CrO Cr2O3 HgO Hg2O óxido de oro (III) óxido de calcio óxido de calcio óxido de cinc óxido de cinc (mon)óxido de cromo óxido de cromo (II) óxido de calcio óxido de cinc óxido cromoso trióxido de dicromo óxido de cromo (III) óxido de mercurio óxido de mercurio (II) óxido crómico óxido de dimercurio óxido mercurioso óxido mercúrico óxido de mercurio (I) PtO2 dióxido de platino óxido platínico Co2O3 óxido de platino (IV) trióxido de dicobalto óxido cobáltico CO óxido de cobalto (III) monóxido de carbono óxido de carbono (II) óxido carbónico En estos compuestos el hidrógeno actúa con valencia -1. Se nombran con la palabra genérica hidruro seguida del nombre del metal correspondiente en genitivo o adjetivado. El hidrógeno, por ser más electronegativo que los metales, se coloca a la derecha. Se utilizan prefijos numerales para indicar el número de átomos de hidrógeno. SISTEMÁTICA/STOCK TRADICIONAL FORMULA NaH KH CaH2 (mono)hidruro de sodio hidruro sódico (mono)hidruro de potasio hidruro de potasio dihidruro de calcio hidruro sódico hidruro potásico hidruro cálcico hidruro de calcio AlH3 trihidruro de aluminio hidruro de aluminio hidruro alumínico BeH2 dihidruro de berilio hidruro berílico BaH2 hidruro de berilio dihidruro de bario hidruro bárico CuH hidruro de bario (mono)hidruro de cobre hidruro de cobre (I) hidruro cuproso FeH2 dihidruro de hierro hidruro ferroso hidruro de hierro (II) FeH3 trihidruro de hierro hidruro de hierro (III) hidruro férrico MnH3 trihidruro de manganeso hidruro mangánico CoH2 hidruro de manganeso (III) dihidruro de cobalto hidruro cobaltoso hidruro de cobalto (II) SnH4 tetrahidruro de estaño hidruro de estaño (IV) hidruro estánnico PbH4 tetrahidruro de plomo hidruro plúmbico hidruro de plomo (IV) SALES NEUTRAS El no metal es el elemento más electronegativo y se coloca a la derecha, nombrándose el primero con el sufijo uro según indicamos a continuación. SISTEMÁTICA/STOCK TRADICIONAL FORMULA LiF fluoruro de litio fluoruro de litio fluoruro de litio CaF2 difluoruro de calcio fluoruro de calcio AlCl3 fluoruro de calcio tricloruro de aluminio cloruro de aluminio cloruro de aluminio CuBr2 CuBr MnS MnS2 CaTe KI dibromuro de cobre bromuro de cobre (II) bromuro de cobre bromuro de cobre (I) sulfuro de manganeso sulfuro de manganeso (II) bromuro cúprico disulfuro de manganeso sulfuro mangánico sulfuro de manganeso (IV) telurio de calcio telurio de calcio yoduro de potasio yoduro de potasio bromuro cuproso sulfuro manganoso telurio de calcio yoduro potásico FeCl2 dicloruro de hierro cloruro ferroso FeCl3 cloruro de hierro (II) tricloruro de hierro cloruro férrico NiS K2S cloruro de hierro (III) sulfuro de níquel sulfuro de níquel (II) sulfuro de dipotasio sulfuro niqueloso sulfuro de potasio sulfuro de potasio PtF2 difluoruro de platino fluoruro de platino (II) fluoruro platinoso Li3N nitruro de trilitio nitruro de litio Mg3N2 nitruro de litio (I) dinitruro de trimagnesio nitruro magnésico nitruro de magnesio (II)